مبانی نظری رهبری تحول گرا و سبک های رهبری

مبانی نظری رهبری، رهبری تحول گرا، سبک های رهبری

مشخصات محصول:
توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

خلاصه ای از کار:

- سبک‌های رهبری 

نحوه استفاده رهبر از قدرت و نفوذ خود را، سبک رهبری می گویند که با عنایت به نوع و ماهیت تئوری‌های ارایه شده سبک‌های متعدد و متفاوتی در رهبری ارائه و به وجود آمده است، مهمترین آنها عبارتند از: سبک مشارکتی، سبک دستوری، سبک تفویض کننده اختیار، سبک حمایتی، سبک وظیفه گرا، سبک توفیق گرا، سبک معنوی، سبک خدمتگزار، سبک تحول‌گرا (ناظریانی، 1389، 21).

....................

- تعریف رهبری تحول گرا

پیشینه تحقیقات رهبری تحول‌آفرین به فعا لیت‌های بِرنز (1978) بر می‌گردد. بِرنز^[1] مشخص كرد كه رهبران تحول‌آفرین صاحب بینش هستند و دیگران را برای انجام كارهای استثنایی به چالش و تلاش وا می‌دارند (موغلی،1381، 8). از نظر بِرنز، در مقابل رهبری تحول‌آفرین، رهبری تبادلی جای می‌گیرد. این نوع رهبران با تمركز بر فرآیند مبادله دوجانبه، نیازهای فعلی پیروان خود را مخاطب قرار می‌دهند (گاردنر و همكاران ^[2]، 2002، 68).

...........

- رهبری مراوده‌ای

در مقابل رهبری تحول‌گرا، رهبری مراوده‌ای قرار دارد که شامل مبادله منابع سازمانی و پاداشها اقدام و عملکرد است. برنز پیشنهاد می‌کند که رهبری مراوده‌ای محدود به سلطه است، زیرا منابع کمیاب هستند و قدرت، پراکنده است.

............

- ابعاد رهبری تحول گرا

بس و اوولیو رفتارهای اصلی که رهبری تحول‌گرا را تشکیل می‌دهد به شرح زیر بیان می‌کنند (Sivantan, 2000) :

الف- ملاحظات فردی: توجه به تفاوت‌های فردی پیروان و ارتباط با تک تک آنها و تحریک آنها از طریق واگذاری مسئولیت‌ها است.

..............

- عوامل مؤثر بر سبک رهبری تحول گرا

با توجه به این که رهبری تحول گرا یکی از نیازهای آتی و ضروری سازمان‌ها و جوامع محسوب می‌شوند، بررسی پارامترهای مؤثر بر سبک رهبری تحول‌گرا به منظور شناسایی مشخصات شخصیتی و ویژگی های محیطی تاثیرگذار و درک چگونگی ارتباط میان رفتارهای شخصیتی و رفتار رهبری تحول‌آفرین، امری ضروری و مبرم است. عمده ترین و مهمترین پارامترهای مؤثر بر سبک رهبری تحول‌آفرین شناسایی و معرفی شده اند که در ادامه ضمن شرح و توضیح هر یک از عوامل، میزان و چگونگی ارتباط آنها با سبک رهبری تحول آفرین ارایه می گردد (ناظریانی، 1389، 23) :

..................

- اجزای رهبری تحول گرا

آنچه كه شركتهای هزاره سوم را از گذشته متفاوت خواهد كرد، این است كه چطور مدیران، مسئولیتهای رهبری تحول‌گرا را انجام می‌دهند. مدیران ارشد باید روی رفتار ذی‌نفعان سازمانی بویژه افراد درون سازمان تأثیر بگذارند، یعنی مثل یك مربی عمل كنند. یك رهبر تحول گرای مؤثر باید بداند كه رسیدن به موفقیت از طریق همكاری اعضای تیم امکان پذیر است. به طور کلی اجزای رهبری تحول‌گرا عبارت‌اند از (انصاری و تیموری، 1388):

............

- هوش و رهبری

بر طبق گفته‌های فلدمن^[3]، هوش هیجانی شامل مهارت‌های پایه‌ای و مهارت‌های دستوری می‌باشد. مهارت‌های پایه‌ای خود شامل: خود آگاهی، خود کنترلی، درک دیگران به درستی و ارتباطات همراه با انعطاف‌پذیری می‌باشد و مهارت‌های دستوری شامل: مسئولیت پذیری، توانایی توسعه انتخاب، پذیرش دیدگاه دیگران، جرات داشتن و بیان و شرح دادن تصمیم می‌باشد. ترکیب مهارت‌های پایه‌ای و دستوری به رهبری اثر بخش منجر می‌شود چون که این مهارت‌ها یک نوع آگاهی از دیگران و احتیجات آنها و توانایی پاسخگویی به نیازهای دیگران به طور اثر بخش در موقعیتهای مختلف را نشان می دهد. در سال 1999 پریست شایستگی‌های رهبری را در 3 نوع طبقه بندی کرد: (یعقوبی و همکاران، 1388، 54):

.............

- رهبری تحول گرا  و اثربخشی تیمی

.هر چند رسیدن به سطح بالای عملکرد فردی به طور گسترده‌ای مورد پژوهش واقع شده است، پژوهش در خصوص دستیابی به سطح بالای عملکرد تیمی آنچنان گسترده و وسیع نیست. دگروت^[4] و همکارانش خاطرنشان کردند که وقتی رهبری و عملکرد بررسی می شود نتایج نشان می دهد که اندازه تاثیر در سطح گروه دو برابر اندازه تاثیر در سطح

.................

منابع و مآخذ

منابع فارسی

1. انصاری رنانی، قاسم، ارسطو، ایمان، (1386)، رابطه هوش هیجانی با رهبری تحول‌آفرین در مدیران صنعت بیمه، چهارمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت.
2. انصاری، محمد اسماعیل، تیموری هادی (1387)، مدیر در نقش رهبری تحول‌گرا. www.modiryar.com
3. ایکاف، راسل (1375)، برنامه ریزی مراوده ای، ترجمه سهراب خلیلی شورینی ،تهران، انتشارات ماد.
4. برکو، ولوین ای.، ولوین دی، (1382)، مدیریت ارتباطات، ترجمه سید محمد اعرابی و داود ایزدی، دفتر پژوهشهای فرهنگی، چاپ سوم.

...................

..................

[1]- Burns

[2]- Gardner, et al

[3]- Feldman  

[4]-  DeGroot & al